Pielęgnowanie relacji

"Musisz być odpowiedzialny za to co oswoiłeś."

To zdanie Antoine de Saint-Exupéry bardzo pasuje mi do opisu modelu budowania 

i podtrzymywania relacji międzyludzkich. 

Uważam, że jeśli kogoś "oswoiliśmy", że jeśli "dopuściliśmy" go do swojego życia i mówimy 

o nim jako o kimś kto jest dla nas ważny i relacja z nim jest dla nas istotna, to rzeczą naturalną staje się dbałość o to co zostało stworzone.

Nikt nie jest niczyją własnością, nikt do nikogo tak naprawdę nie należy a więc oswojenie ma tutaj dla mnie jedynie znaczenie dopuszczenia kogoś do swojego życia.

Mówiąc że ktoś jest nam bliski, że jest naszym przyjacielem czy też bliską i ważną dla nas osobą troszkę jakby decydujemy się i zaświadczamy że będziemy podtrzymywać tę więź i poprzez stały kontakt budować ją i umacniać. Nie da się bowiem podtrzymać żadnej relacji tylko na intencji i chęciach. Nie można zbudować życia tylko na marzeniach. W obu tych przypadkach musi pojawić się działanie.

Jeśli chcemy tworzyć szczere i głębokie relacje, potrzebujemy czasu i zaangażowania się w nie. Potrzebujemy spotkań, rozmów i aktywności.  Nie możemy oczekiwać, że ktoś będzie zawsze i wszędzie na nasze zawołanie bo przecież każdy ma swoje priorytety ale możemy być pewni, że jeśli z całego serca w coś wchodzimy to otrzymamy to samo w zamian. Dobro przyciąga dobro a czas poświęcony budowaniu przyjaźni jest jej fundamentem i czyni ją prawdziwą.

Jeśli na kimś nam zależy to zawsze mamy dla tego kogoś czas, to on staje się naszym priorytetem. Ten ktoś wie, że jest dla nas ważny nawet jeśli mu o tym nie mówimy. Ta relacja istnieje bo inwestujemy w nią swoje emocje, uczucia i czas. Jeśli zabraknie nam jednak czasu na drugiego człowieka to po pewnym czasie może go już nie być.

Ze słomianym zapałem nigdy niczego trwałego się nie zbuduje.

Daria :)